خانه داروغه میراث دار معماری سنتی ایرانی/ اولین شومینه شهر مشهد در عمارت اردکانی ساخته شد
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۸۷۸۱۷
به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شهر مقدس مشهد، علاوه بر اصلیترین و مهمترین جاذبه گردشگری خود که وجود بارگاه منور و نورانی امام هشتم، امام رضا (ع) است، جاذبههای گردشگری دیگری هم دارد که در این گزارش قصد داریم یکی دیگر از این اماکن را بیشتر معرفی کنیم.
در دل کوچه پس کوچههای شهر مقدس مشهد و میان ساختمانهای بلند و آسمان خراش، خانههای قدیمی زیادی قرار گرفته که بخش مهمی از هویت و فرهنگ این شهر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خانه داروغه در یکی از خیابانهای مشهد به نام خیابان نواب صفوی و در کوچه داروغه قرار گرفته است. این خانه که متعلق به دوران قاجار است، توسط آخرین داروغه شهر مشهد و نخستین رئیس نظمیه به نام محمد یوسف خان هراتی ساخته شده و سبک معماری این بنا، مطابق معماری روس است..
معماری خانه تاریخی داروغه
خانه تاریخی داروغه را باید یکی از خانههای زیبای قاجاری به حساب آورد به این خاطر که معماری بی نقص و زیبایی دارد و ویژگیهای معماری خانه، آن را به یک بنای منحصربه فرد تبدیل کرده است.
خانه تاریخی داروغه یادگاری از آخرین مرحله معماری سنتی ایرانی است. هرچند که تحت تاثیر معماری روس نیز قرار دارد. در این بنا میتوان آجرهای قالبی را در شکلهای مختلف دید. همچنین کاشیهای هفت رنگ، تزئینات چوبی زیر سقفها، تندیسهای گچی قالبی و تراشیده شده در نمای رو به حیاط به کار رفته است. همه اینها به همراه طرح تراس، پلههای دوطرفه و تزئینات، همگی نمادی از معماری روسی هستند که در این بنا مشاهده میشود. همچنین وجود ارسیها هم معماری شرقی را به رخ میکشد.
نمای رو به حیاط ساختمان مزین به آجرهای قالبی است و در بعضی از قسمتهای آن تندیسهای گچ بری شده و قالبی به چشم میخورد. این تندیسها شامل سر شیر، سر انسان، فرشته بال دار و… است.
معماری خانه داروغه به شیوه مرسوم و معمول خانههای تاریخی ایران، یعنی با استفاده از معماری سه طرف ساخت بنا شده است. در سه ضلع شمالی، جنوبی و شرقی حیاط، ساختمان در ۲ طبقه ساخته شده است. دو ضلع نشیمن و یک ضلع غلامرو به هم متصل هستند که از طریق ضلع جنوبی میتوان وارد بنا شد. حیاط خانه یک حوض و تعدادی باغچههای کوچک دارد. این بنا نزدیک به ۷۵ سانتیمتر با سطح زمین اختلاف دارد؛ بنابراین گودتر از زمینهای اطراف است.
این عمارت تاریخی بهصورت هوشمندانهای ساخته شده است. به شکلی که در دو طرف حیاط، بخشهای تابستان نشین و زمستان نشین وجود دارد. در حالی که در بیشتر خانههای تاریخی، قسمتی از حیاط خانه زمستان نشین و قسمتی دیگر، تابستان نشین بوده است. در ساخت این بنا توجه شده است که با استفاده از نیروهای باد، آب، آفتاب و… نیازهای یک بنای بزرگ به عوامل خنک کننده و یا گرم کننده با کمترین هزینه تامین شود.
در قسمتهای زمستان نشین خانه داروغه وسایل گرماساز و آشپزخانه نیز در طبقه زیرین آن قرار گرفته است. به این خاطر که دمای خانه در فصل زمستان حفظ شود. نکته جالب توجه این خانه، وجود بخاری دیواری و پنجرههای دوجداره در قسمتهای مختلف این ساختمان است. در قسمتهای تابستان نشین، اتاقهای بادگیر، حوض آب جاری سنتی به منظور خنک سازی هوا، نشان از سبک معماری کاملا مهندسی است.
در بخش غربی خانه داروغه، ایوان ستون داری ساخته شده که بر قسمت بالایی آن، کاشیهای ۸ ضلعی و بیضی شکلی وجود دارد که عبارتهای «بسم الله ارحمن الرحیم»، «محمد (ص)، شمع جمع آفرینش» و نقوش گیاهی نیز بر روی آنها نوشته شده است.
دریکی از اتاقهای قسمت شرقی این بنا، یک شومینه گچ بری شده دیده میشود که نکته جالب توجه این است که اولین شومینه شهر مشهد است. در قسمت شمالی نیز ایوان زیبایی قرار گرفته که ۴ ستون دارد. این ستونها آجرکاری شدهاند و به صورت روبرو و متقارن جلوی ایوان قرار گرفتهاند که تا کف حیاط ادامه دارد. دو طرف این ایوان، دو راه پله مورب با نردههای ظریف و فلزی دیده میشود.
بخشهای دیگر خانه داروغه
در این بنای تاریخی علاوه بر موارد گفته شده سرداب، دو طبقه نانوایی وآشپز خانه نیز وجود دارد. همچنین نکته حائز اهمیت دیگر این است که اولین حمام خصوصی مشهد نیز در این خانه ساخته شد.
خانه تاریخی داروغه در سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه اوایل کاربری مسکونی داشته که به مرور زمان و در سالهای اخیر، به عنوان محل برگزاری مراسمهای مذهبی مورد استفاده قرار گرفته است. خوشبختانه در اول سپتامبر ۲۰۱۶ به دلیل مرمت عالی این بنا و حفظ آثار تاریخی، ایران در لیست سیزده برنده جوایز میراث فرهنگی یونسکو در منطقه آسیا و اقیانوسیه قرار گرفت.
پیشنهاد میکنیم در سفر بعدی خود به شهر مقدس مشهد، از این خانهی زیبا و تاریخی دیدن کنید.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: میراث فرهنگی مشهدمقدس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۸۷۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لرزه تردد خودروهای سنگین دوباره روی تن پل تاریخی بابل نشست
تردد آسیبزای ماشینهای سنگین از زیر پل تاریخی محمدحسن خان بابل که طبق مصوبه شورای ترافیک ممنوع و تخلف به شمار میرود، به دلیل بیتوجهی مسئولان شهری و میراثی شهرستان بابل، دوباره از سوی رانندگان متخلف از سر گرفته شده است. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بابل، تردد خودروهای سنگین از زیر پل تاریخی 300 ساله محمد حسن خان که دوباره جریان گرفته، کار را به جایی رساند که میراث دوستان و گردشگران بومی و غیربومی علاقمند به نماد تاریخی شهر بابل میگویند چرا کسی به فکر این بنای تاریخی در حال تخریب نیست.
برای چندمین بار پیاپی در یک سال اخیر رانندگان خودروهای سنگین با کنار زدن سازههای آهنی و بتنی (نیوجرسی) که در زیر این پل تاریخی جانمایی شده بود، تردد خودروهای سنگین از زیر این پل را از سر گرفتند.
این ترددها به حدی نگران کننده شده که صدای اعتراض دوستدران میراث فرهنگی در حال بازدید از این بنای تاریخی را هم در آورده است.
.
پیشتر و در دی ماه سال گذشته خبرگزاری تسنیم گزارشی را با عنوان "ماشینهای سنگین بلای جان پل تاریخی بابل شدهاند" منتشر کرد.
در آن گزارش مهران فلاح؛ رئیس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی شهرستان بابل به خبرنگار تسنیم گفت: همه ما نسبت به وضعیت فعلی پل تاریخی محمدحسن خان نگران هستیم.
فلاح با تاکید بر اینکه تردد خودروهای سنگین از زیر پل ممنوع است، افزود: نیوجرسیهایی به عنوان مانع زیر طاقچشمهها بر سر راه خودروها قرار داده شده، اما متاسفانه برخی افراد سودجو به این مهم توجه نمیکنند و با کنارزدن نیوجرسیها به تردد از زیر پل اقدام میکنند، برای همین باید با تصویب یک قانون به طور جدی به این مسئله ورود کرد و مانع تردد آنها شد.
حمیدرضا قربانیا دلاور؛ رئیس شورای شهر بابل نیز دراینباره به خبرنگار تسنیم گفت: بارها گفتهام که تنها راه برونرفت از این مشکل چندین ساله و مهم و نگرانکننده این است که از ظرفیت و فرصت خدادادیِ رودخانه بابلرود و پل تاریخی آن باید به عنوان یک فرصت گردشگری استفاده کنیم. ما با تمام توان به دنبال جذب سرمایهگذار داخلی هستیم تا از این فرصت برای جذب گردشگر استفاده کنیم.
با این همه به نظر میرسد هنوز اهتمام جدی از سوی مسئولان شهر بابل و استان مازندران برای جلوگیری از تردد خودروهای سنگین از زیر پل صورت نگرفته و قرار دادن نیوجرسی در زیر پل هم به عنوان یک اقدام موقت نتوانسته مانع تردد خودروهای متخلف شود.
به گزارش تسنیم، شورای ترافیک شهرستان بابل در 26 دی ماه 1400 مصوب کرد که تردد خودروهای سنگین از زیر این پل تاریخی ممنوع است، اما از آن تاریخ تاکنون چندین بار این مصوبه نقض و تردد خودروهای سنگین از زیر پل تاریخی محمد حسن خان از سر گرفته شده است.
نیوجرسیها یا همان سازههای آهنی و بتنی که به منظور جلوگیری از تردد ماشین های سنگین در زیر این پل تاریخی مستقر میشود، به گونهای است که رانندگان می توانند آن را با ماشین جا به جا کرده و از زیر پل عبور کنند.
در روزهای اخیر نیز تردد خودروهای سنگین در زیر این پل تاریخی از سر گرفته شده و واکنش و نگرانی میراث دوستان را به دنبال داشته است.
این پُل تاریخی که از گذشته های دور شهر بابل را به جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی، بندپی غربی و گتاب متصل میکرد و در یک مقطعی از تاریخ، عبور احشام از روی آن انجام میشد. چند سال پیش میراث فرهنگی با قرار دادن نمادی از تندیس کوچ دامداران روی این پُل فضایی ایجاد کرد که عملا امکان تردد وسایل نقلیه و احشام از روی آن ناممکن شد.
انتهای پیام/